Seychellen
Seychellen 2014
Dag 1
Vistrip met doelstelling om de drop-offs uit te kammen.
Tijdens het opvaren zagen we al enkele baitbolls voor de boot dus waarom zouden we het hier al niet even proberen met de popper? Na de eerste worp, 2de popbeweging had ik al prijs. Een grote rifhaai die met de popper ging lopen. Maar deze kon ik niet houden. Met een zeer strakke slip van 10 kg was deze blijkbaar nog niet strak genoeg afgesteld. Deze vis vertrok in ijl tempo door de riffen wat resulteerde in lijnbreuk. Gelukkig had ik een tweede stok bij zodat ik geen
tijd zou verliezen door mijn eerste lijn opnieuw te moeten stellen. Deze
splinternieuwe stok was wel een klasse lichter maar volgens de fabrikant sterk
genoeg voor dit soort vissen. Wat een vergissing bleek te zijn want na de
aanval van de eerste vis op deze stok, een haai van geen al te groot formaat,
brak hij tijdens de aanslag in het handvat. Het voorste deel van de stok dreef
in het water en weg was de haai. We vermoeden dat dit een fabrieksfout is, maar
dit moet nog uitgeklaard worden. We waren 10 minuten aan het vissen en we
waren al twee poppers kwijt en een gebroken stok. Dus vaarden we zo snel
mogelijk weg van deze dure plek en verder naar de drop-offs. Even gestopt omdat
we onderweg dorado's zagen springen. Maar deze waren niet echt in hun
feedingtime want na talloze kunstazen hadden we nog geen enkele aanbeet
gekregen.
Bij de aankomst op de drops begonnen we met jiggen. Achter een aantal
kleine aanbeten, die we niet konden vangen, verkansten we naar een eindje
verderop.
We jigden tussen de 50
m naar de 120
m diepte. Kim vangt op de derde plaats een groupertje en
kreeg nog enkele aanbeten maar geen hook up meer. Tijdens de tweede drift op
deze plaats vangt ze een kleine amberjack van 7 kg en toen hield het hier
ook weer op. Op enkele andere plaatsen nog twee kleine groupertjes en toen was
het tijd om terug te keren. De heen - en terugreis is eigenlijk iets te lang om
maar 6 uur te vissen, naar onze mening. Veel te lang varen voor dan nog een
tegenvallende vangst. Soms is het bij het jiggen direct raak en andere keren
moet je er hard voor zoeken. Met heel veel te veranderen vind je meestal wel de
plaatsen. Maar het amberjackje van ons Kim zal ons vanavond goed smaken.
Dag 2
Doelstelling: popperen op GT.
Dit gebeurt
door tussen de eilanden groep naar de stranden te smijten. We vertrokken om 6
uur 's morgens, dit was volgens de kapitein de beste tijd, namelijk het hoogste
water en de meeste stroming. We zagen de ene bait boll na de andere tussen de
eilandjes door en probeerden natuurlijk over elke boll een popper te zwieren
maar aanbeten bleven uit. Tot we op een plek kwamen dat de naam gekregen heeft
'Ignobilis', een zogezegde uitstekende plaats met een rots op 20 meter diepte dat afzakt
naar 30 meter
diepte met nog vele omliggende kleinere rotsen. Na enkele worpen was het raak
maar niet van onze geliefde GT maar van pike barraccuda's. Dit is een kleinere
soort barraccuda die meestal tussen de ondiepere riffen hangen. Deze school
bleef rondom de boot hangen en de ene na de andere barraccuda werd aan boord
gehaald. Deze vielen met hoge snelheden onze poppertjes aan. De grootte van de
barracuda's varieerde van 60
cm tot 1
meter. We verspeelden er ook veel en er werd zelfs op
mekaar gejaagd. In totaal hadden we er toch wel een goeie 8 aan boord, maar van
GT nog geen enkel spoor. Dus probeerden we nog enkele andere plaatsen maar ook
hier geen aanbeet. Dus maar even naar een rifje gaan om nog wat te gaan jiggen.
De weg naar daar gebeurde al trollend. Na een paar honderden meters kregen we al
aanbeten op de lures. Zelfs mijn fameuze wahoo lures werden aangevallen door
zeilvissen van een veel te klein formaat. Daarom konden we ze ook niet haken.
Aangekomen op de jigplekken die rond de 50 meter diep zaten, zagen
we een andere boot dobberen. Deze bleek in gevecht te zijn met een zwarte
marlijn, van een geschat gewicht van 100 kg. En dat op amper 50 meter diepte. De
kapitein zei dat dit veel voorkwam dat ze marlijnen en zeilvissen maar op
geringe diepte vangen. Het gebeurt zelfs veel dat ze achter de poppers en jigs
aankomen en zelfs worden gevangen op deze manieren. Tijdens het jiggen hadden
we maar enkele kleine aanbeten gekregen en enkele verspeeld. Te kleine vissen
voor te grote haken. Toch kon ik nog een jobfish aan boord trekken, zoals ook
ons Kim. Eerst een kleine jobfish die daarna gegrepen werd door iets veel
groters. Dit bleek een heel grote barracuda te zijn, dat ook wel leuk
filmmateriaal opleverde maar uiteindelijk toch werd verspeeld en maar een
stukje van de jobfish achterbleef en een volledig kromstaande jig. Na dit
voorval hielden we het voor bekeken.
Dag 3
Competitie.
We werden uitgenodigd door de
kapitein om deel te nemen aan een 12 uur durende viswedstrijd all tackle
(gelijk welke manier van vissen, zowel jigging, popping, trolling, handlijnen,
.... ) Daarvoor moesten we wel heel vroeg vertrekken, om 3 uur 's nachts werden
we opgepikt aan het strand waarna we rechtstreeks naar de drops stoven. We
begonnen bij aankomst met bodemvissen toen het eigenlijk nog pikdonker was. Op
stukjes vis werden er regelmatig kleine groupertjes gevangen, maar op onze jig
hadden we nog geen enkele aanbeet kunnen uitlokken, ook als we jigden met
fluorescerende jigs.
Bij het opkomen van de zon werd het iets anders en kwamen
de aanbeten er lichtjes in met enkele groupertjes en de eerste mooie vis op de
jig bij ons Kim. Dit betrof een Captain Blanc van respectabel formaat. Kort
daarna had ik een bonito aan mijn haak.
De andere driften leverde 3 mooie
amberjacks op, van 8 kg,
6 kg en
mijn grootste van 10 kg.
Dit bleek dit dan de grootste bodemvis te zijn van deze wedstrijd, 1ste prijs
dus voor het bodemvissen.
Om 6 uur begon
het tij er terug in te komen maar we moesten kiezen: trollen of verder jiggen.
Het werd dan toch trollen, kwestie om wat grote vissen aan wal te kunnen
brengen. Maar na het keren van het tij gingen we hier zeker nog eens proberen
met de jig.
Het trollen is hier zeker niet saai. De aanbeten kwamen in fors
tempo na elkaar. Elke 15 minuten was er wel iets aan de hand. Verschillende
vissen zoals bonito's, wahoo's kwamen uit het water. Maar uiteindelijk ook een
dubbele strike van zwaar krijsende reels. Dit bleken 2 dogtooth tuna te zijn.
De ene werd door mij binnengehaald, de andere door de deckhand. De mijne was 12 kg, die van de deckhand
bleek 25 kg
te zijn.
Na nog een reeks bonito's kregen we achter een lure een zeil te zien.
Dit was de eerste billfish voor vandaag en ook de laatste. Het was een mooie
zeilvis van 29,7 kg
waar ik 20 minuten zoet mee was want hier varen ze niet achteruit naar de vis
toe. Hun bedoeling is van de vis zo moe mogelijk te maken zodat de kans
verminderd dat ze in de boot springen. Veiligheid voorop hier. En de vis moest
toch binnen worden gebracht omdat de vissen werden verkocht voor een goed doel.
Na nog enkele bonito's, dorado's en wahoo's was het tij eruit gegaan en keerden
we terug naar de jigplek. Maar deze leek terug leeg te zijn, op enkele korte
aanbeten na die mijn jig in twee brak. Dat moest een visje zijn met sterke
kaken. Het was dan ook een hele ferme ruk dat ik voelde. Maar we besloten toch
om te stoppen en terug te keren naar wal omdat de weercondities slechter
begonnen te worden. Maar in plaats van anderhalf uur varen zou het twee uur en
een half worden. Maar we moesten op tijd
binnen zijn zodat we niet konden gediskwalificeerd worden. Nu kwam een
zeeziekpilletje goed van pas anders kwamen we groen van de boot. Bij het
uitladen en het wegen van de vissen bleek dat we 143 kg vis hadden gevangen,
waaronder 103 kg
trollingvis en 40 kg
bodemvis. Dat bracht ons op een uitslag van 3de plaats grootste
trollingsgewicht, 1ste plaats grootse bodemvis en 4de plaats algemeen
klassement. Niet slecht voor 11 deelnemende boten.
Deze dag werd er ook nog een
zwarte marlijn gevangen van 220
kg en nog verscheidene zeilvissen. Er was een totaal van
vis binnengebracht van 1450
kg.
Dag 4
Was voornamelijk aan het poppen besteed.
We
besloten op de plaats te gaan waar we eerder deze week 2 haaien hadden
verspeeld. Dit bleek een goede beslissing want de vis zat er nog. Mijn eerste
aanbeet was een grote GT. Deze sloeg ik gelijk mis. Het was zoals een explosie
onder water, zo'n waterverplaatsing gebeurde er onder mijn popper die er als
een duikboot terug vandoor ging.
Bij de volgende aanbeet was het wederom hetzelfde
maar deze haak kon ik wel zetten. Ondanks veel tegendruk en een bijna dichte
slip van 10-12 kg
was de vis toch moeiteloos op gang gekomen en dook hij tussen de rotsen door.
De lijn was ook weer doorgesneden op de rotsen. De 3de aanbeet idem: haken,
proberen tegenhouden maar geen afremmen aan. Het ging hier om minstens GT's van
minstens 30 kg,
dacht ik en zei dit ook tegen de kapitein die met een glimlacht reageerde dat
ik er 20 tot 30 kg
mocht bijtellen.
Maar om deze vissen op ondiepe stekken van amper 10 meter diepte te vangen
is bijna onmogelijk. Moest dit op de rand van deze riffen gebeuren, zodat je
hem meer naar de diepte kan trekken, maak je veel meer kans. Mijn 4de aanbeet
bleek een rifhaai te zijn. Maar je kan het al raden, na een korte run werd deze
lijn werd ook weer overgesneden. Die verdomde rotsen toch.
We besloten te
veranderen van plaats, want de aanbeten vielen hier weg. Enkel nog een aantal
achtervolgingen maar geen aanvallers meer. Dan maar naar de klif aan Marianne
Island.
Hier ving ik uiteindelijk mijn eerste vis, een mooie bluefin trevally
van om en bij de 6 kg.
Enkele worpen verder kreeg ik nog een dubbele achtervolging van andere bluefin
trevally maar deze vielen niet aan.
Na nog enkele plaatsen te hebben geprobeerd
zonder aanbeten hebben we het ook maar bekeken gehouden. Het tij was er al uit
en tijdens het afgaande tijd wordt er niet meer zo veel gevangen op deze
stekken omdat het waarschijnlijk te ondiep wordt.
Dag 5
We gingen het nog eens proberen op de dure
plek waar we al zoveel op verspeeld hadden. Met het opkomende tij is het daar
het best dus vertrokken we een uurtje later dan gisteren. Na aankomst vertrok
de popper in het water. Enkele haai aanvallen later, die ik telkens probeerde
af te weren, werd de popper aangevallen door enkele bonito's maar deze werden
niet gehaakt. Raar maar waar maar nu was er geen teken van onze dikke vrienden
de GT's.
Na het veranderen van verschillende poppers kreeg ik dan toch weer een
aanbeet van een haai die ik niet meer kon ontwijken en volop de popper nam. Dus
weer volop in de hengel hangen, de slip had ik al bijgeregeld naar minstens 12 kg maar deze moest ik nog
bijremmen met de hand.
Ik kon bijna niet meer op mijn benen staan bij de druk
die uitgeoefend werd op de vis. De deckhand moest me vasthouden bij mijn riem
zodat ik niet overboord ging. Deze haai kon gelukkig het rif niet raken en gaf
zich uiteindelijk gewonnen.
Verder hadden we nog een aantal worpen gedaan over
het rif maar GT's waren niet meer te bespeuren dus vaarden we een eindje verder
naar een andere plek waar we gisteren de
bluefin trevally's hadden gevangen. Na de zoveelste worp konden we hier
ook geen aanval uitlokken. We besloten dan maar om te gaan trollen naar een
jigplek een mijl of 5 verder. Dit was zeker geen slecht idee want op korte
afstand van het eiland vingen we een wahoo van om en bij de 10 kg.
2 mijl verder vingen we een
kleine zeilvis die ook maar amper 10
kg woog en natuurlijk ook weer de nodige bonito's.
Aangekomen op de jigplek vingen we kort na elkaar 4 groupertjes van rond 1 kg op de bijvangers. Dit is
een kleiner haakje gemonteerd aan de grote haak waar een inktvisje aanhangt.
Bij het veranderen van de drift kreeg ik een keiharde aanbeet op mijn stok
zodat hij bijna uit mijn handen glipte. Maar deze was spijtig genoeg niet
gehaakt. Het ging hier waarschijnlijk om een wahoo. Dit gebeurde ook bij Kim
maar zij miste hem spijtig genoeg ook. Bij deze werd het weer tijd om naar wal
te gaan, al trollend zoals de vorige keren. Op deze manier vingen we terug de
nodige bonito's en konden we ook een kleine zeilvis signaleren tussen de lures
maar deze werd niet gehaakt.
Uiteindelijk kregen we weer een keiharde aanbeet
van een wahoo van zeker 15 kg.
Alles bij elkaar was het toch geen slechte
visvakantie. Enkel veel pech gehad bij het popperen en omdat we meer gericht
waren op de grote vissen was er ook minder aanbeet en moet je ook geluk hebben
bij het bovenhalen. Het is nog altijd vissen en niet vangen. Bij het jiggen was het zeker ook niet
slecht met toch 4 mooie amberjacks die we aan de drops hebben gevangen. Zelf
hebben we geen zeilvis op de jig gevangen maar dit gebeurt hier nochtans
regelmatig. Ook dogtooth tuna wordt hier op de jig gevangen maar bij ons was
dit al trollend. Maar dit geeft ons terug een reden en motivatie om het terug te
proberen op deze prachtige locatie. Zoals we ook goed nieuws hadden gehoord van
de kapitein dat hij bezig is met het oprichten van een bed and breakfast voor
zijn vissend clienteel.
Reken maar dat wij hiervan gebruik zullen maken!
Dit is
ook goed nieuws voor onze portemonnee. Door gebruik te maken van guesthouses of
bed and breakfast kan je het budget van het verblijf halveren. En dat moedigt
aan om sneller terug te gaan.
Bart en Kim Van Hoey - Van Cotthem
oktober - november 2014
Seychellen - eiland Praslin
Viscompagnie: Corsaire Boat ChartersAndre d'Offay - Gregory d'Offay
Dag
1
Die
dag vertrokken we met de Bilimbi, de kleinste boot van de vloot, met één
buitenboordmotor van 115 pk. Doelstelling: het poppervissen.
De zee was die dag
nog vrij woelig en konden daarom niet naar de verre stekken gaan dus besloten
we om al trollend naar de dichtstbijzijnde popperstek te varen, op weg naar
Booby Island. De eerste vangst was al na amper 10 minuten varen, een kleine
yellow spot travelly.
Een 3-tal bonito’s later waren we aan de popperstek
toegekomen. Na een half uurtje popperen zonder actie zijn we verder gaan
trollen naar de volgende stek, waar we een grote garfish vingen. Maar helaas op
deze popperstek geen verdere actie te bespeuren. Dus voor de resterende tijd
maar terug trollen naar de kant waar we toch nog 3 groene jobfishen hebben
kunnen bijvangen.
Resultaat
van 4 uur vissen: 1 yellow spot travelly, 1 grote garfish, 3 bonito’s en 3
groene jobfishen.
Dag
2
We
vertrokken terug met de Bilimbi al trollend naar het eiland Marianne.
Na een
uurtje trollen kwamen we aan bij het eiland en stonden de vangsten op 1 bonito
en 1 dorado van 6 kg. We besloten de popperen in de luwte achter het eiland.
Na
de eerste worp hing er al een garfish aan de haak maar deze werd direct
aangevallen door een rifhaai van ongeveer 2 meter en daardoor werd deze garfish
verspeeld.
Verder geen actie meer op deze plek dus probeerden we het wat
ondieper naar het strand toe. Na enkele worpen had ik mijn eerste giant
travelly binnen.
Tientallen worpen later was er de tweede giant travelly. Deze
was al iets groter.
De actie was ook te flauw om te blijven dus zochten we naar
een andere stek. Maar tevergeefs, hier was ook geen actie meer. Tijdens het
trollen nog enkele rappala’s te water gelaten met staaldraden maar zelfs deze
werden nog enkele keren doorgebeten door rovers met hele grote tanden. Een
sobere dag met maar 5 vissen aan boord. Resultaat van 2 uur trollen en 2 uur
poppen: 1 bonito, 1 dorado, 2 giant travelly’s en 1 garfish van de haak gebeten
door de haai.
Dag
3
Vandaag
vertrokken we met de Gob Mous.
De boot is 1 meter langer en een halve meter
breder dan de Bilimbi maar deze heeft 2 buitenboordmotoren van 200 pk, dus 400
pk in totaal.
Deze vloog over het water. Na het inlaten van de speed trolling
lures op wahoo vertrokken we richting de verre stekken voor het speedjiggen. De
wahoo liet zich nergens zien. Enkel bonito’s verder en een uurtje later arriveerden we aan de riffen.
Met de eerste speedjig die ik te water liet was het al meteen raak met een
yellow fin tuna van bijna 5 kg. Tegen dat we aan het einde van de drift waren
had ik al 3 andere vissen aan boord. De bemanning wist perfect hun boot te
plaatsen om een optimale drift te bekomen. Ook al veranderde de wind of de
stroming, telkens wisten ze de vis te vinden. We kwamen dan alleen van een
andere kant overgedreven en het was dan altijd prijs. Stand van de vangsten na
3 uur jiggen: 1 yellowfin tuna, 7 travelly’s van verschillende soorten, 1
tamelijk grote yellow spot travelly van 6 kg, 1 grote bonito en enkele
kleintjes en 5 barracuda’s.
Zelfs mijn vrouwtje had geluk met het jiggen. Met
een jedi jig ving ze een bonefish van 82 cm en 4,4 kg. De
bemanning wist ons te zeggen dat dit nog nooit eerder gebeurd was. Bonefishen
werden altijd gevangen tijdens het flyfishen en dan nog waren ze zeker niet zo
groot. Verder veel beten gekregen op de speedjigs, voornamelijk veel missers en
doorgebeten lijnen want de haaien en andere vissen met scherpe tanden beten ook
op de speedjigs.
Dag
4
Terug
vertrokken met de Gob Mous maar omdat de zee ook weer te woelig was moesten we
een dichter rif bevissen, anders zouden we meer dan 2 uur onderweg geweest
zijn.
Dit rif lag op het hoogste punt op 20 meter en ging toen zeer snel naar
50 meter diep. We arriveerden na een 30-tal minuten dus hadden we veel tijd
over om te jiggen. Na drie en een half uur jiggen zaten we op een 20 travelly’s
tussen de 3 en 6 kg en 4 bonito’s. Tijdens het jiggen legden we ook een
haaienlijn uit met onze vers gevangen bonito’s. Op deze lijn kregen we toch 2
beten maar spijtig genoeg resulteerden deze telkens in lijnbreuk. 50 ponds lijn
was duidelijk te licht voor deze visserij. Volgende keer gaan we aan de slag
met 80 ponds lijn. Ook nog een belangrijke, onverwachte aanbeet gekregen op de
jig door waarschijnlijk een dog tooth tuna. Maar helaas was mijn splitring van
20 kg niet genoeg om hem te houden.
Dag
5
Terug
op weg met de Bilimbi.
Jiggen
op het eerste rif dat we probeerden was maar sober van aanbeten dus besloten we
toch maar het verdere rif terug te proberen maar door de afstand verloren we
natuurlijk veel kostbare tijd. Na 3 uurtjes effectief jiggen en 2 uurtjes over
en weer varen tussen verschillende riffen kwamen we toch nog op een aardige
vangst. 1 yellow spot travelly en 3 baloo travelly’s, 2 jobfishen, 1 barracuda,
een bonito en 1 grote baloo travelly van ongeveer 8 kilo. En
ons Kimmeke natuurlijk vangt altijd onmogelijke dingen, zoals deze keer een
haai van ongeveer 6 kg. op een jedi jig. Ook ik verspeelde een haai, deze was
slecht gehaakt.
Dag
6
Laatst
dag terug op de Bilimbi.We
gingen toch nog eens proberen te poppen. Als ze niet zouden bovenkomen dan
zouden we overschakelen naar jiggen.
Mijn laatste 3 jigs van de 3 kilo jigs die
ik had meegenomen moesten er ook maar aan geloven. Omdat het de laatste dag was
besloten we 6 uur te proberen. Maar na 3
stekken te hebben geprobeerd die normaal uitstekend om te poppen, besloten we
toch maar om te jiggen en weer op de haaien te vissen.
Na enkele visloze
driften op verschillende afstanden over het rif hebben we eindelijk de vissen
gevonden. De plek werd weer gemarkeerd op de GPS en werd na verandering van
stroming en wind weer gemakkelijk terug gevonden. Zoals de andere keren wisten
ze altijd op de perfecte plek te driften en vingen we weer de ene yellow spot
travelly na de andere.
We hadden die dag een eindstand van 23 yellow spot
travelly’s waarvan de dikste 8 kilo, 4 jobfishen, 2 bonito’s, 1 grote bonito
van 9 kg gevangen door de bemanning, ook op de speedjig.En
natuurlijk niet te vergeten mijn allereerste haai, een white tip haai van 26,5
kg op een 80 ponds lijn.
Conclusie:
Deze
bemanning is reeds de 3de generatie die actief vist op Praslin. Van
grootvader, naar vader en kleinzoon van 17 jaar. Ze kennen alles tot in de
puntjes. Ze weten exact waar de vis te vinden is naargelang de
weersomstandigheden. Ze kijken naar hoog- en laag water getijden, de
windrichting en de effecten die ze uitoefenen op de riffen. De ene dag kan het
zijn dat je in de ochtend vertrekt, de andere dag in de namiddag naargelang de
best mogelijke vistijd. Ze varen ook niet zomaar uit, het is niet omdat je die
dag hebt gereserveerd dat je ook effectief uitvaart. Uiteraard als je erop
aandringt om toch te gaan vissen, varen ze uit maar moet je achteraf niet
klagen als je het niet het aantal had gevangen waarop je gehoopt had.
Natuurlijk voor het big game vissen zelfs heeft het minder belang maar alles
heeft een invloed omdat het daar tussen de eilanden zelf geen diepere plaatsen
zijn en de drop-offs ver buiten de eilanden liggen en deze gaan van 40-50 meter
naar 1000-3000 meter en dat zijn natuurlijk de plaatsen voor marlijn en
zeilvis, niet tegenstaande dat ze ook gevangen worden tussen de eilanden op
soms nog geen 20 meter diepte.
Zeker een aanrader voor de mensen die eens graag
actief achter grote vissen jagen. Kom
ik nog terug naar deze plek? Eerlijk, moest ik kunnen was ik morgen al terug
vertrokken. Er is maar één nadeel aan verbonden en dat is de prijs van het
verblijf.
De boten zelf huur je per uur en is een redelijk faire prijs.
Ons
hotel was op het eiland Praslin, aan het strand Cote d’Or en heet Village Du
Pêcheur ***. Voor vissers is dit meer dan genoeg. Een perfect hotel, het eten
is Franse en Creoolse keuken, perfect verzorgd en heel lekker.
Het leven zelf
in de marktjes en in de nabijgelegen restaurants zijn dezelfde prijzen als bij
ons in België.
De vischarter is een bedrijf met 4 boten en heet Team Corsaire.
Deze doen ook nog andere uitstappen naar nabijgelegen eiland en zijn zeer
betrouwbaar. Regel niets op het strand met de plaatselijke bevolking want deze
zijn over het algemeen oplichters. Ze beloven veel voor minder geld maar het is
het tegenovergestelde, wat ik zelf heb ondervonden.
6 uur vissen wordt bij hen
gerekend vanaf het moment dat je in de taxi stapt, dan moet je nog een uur
wachten omdat ze om de benzine moeten rijden, de boot nog moeten vullen, de
motoren moeten starten dmv startkabels en 3 uur vissen, bijna zinken en dan
naar huis komen, 350 € betaald te hebben en nog te vrezen voor uw eigen leven,
niet door verdrinking maar door de veelvuldige haaien die er rond zwemmen…
interessant is anders!
Adres hotel : Cote Dor,
Praslin Po Box 372Village du pêcheur.
Cote d’OrPraslinPO box 372
Adres
vischarter:
Corsaire
Boat Charterc/o Hotel
L'ArchipelAnse GouvernementPraslin+248 2 51 69 98 / 2 51 59 98
www.bigarade.net