CABO VERDE
Reisverslag Rene – Vissen
Maio (Kaapverdië)
Beste visvrienden
Ben vorige week terug gekomen van Maio.
Heb daar 10
dagen gevist en zal een kort verslag geven hoe het er daar een beetje aan toe
gaat. Ben daar samen met José naartoe geweest, je hebt geen directe vlucht naar
Maio (klein eilandje in Kaapverdië) je gaat eerst naar Santiago met als
hoofdstad Praia, we waren van plan om deze keer met de boot te gaan maar 1 dag
van te voren kregen we te horen dat de boot niet ging deze ging 1 dag later dat
is echt Kaapverdië, dus het hotel 1 dag extra geboekt.
Na 2 dagen op Santiago te zijn geweest (hotel: Oasis
Praia Mar) is een zeer goed hotel.
Het
vliegtuig genomen naar Maio (10 minuten vliegen) daar aangekomen werden we warm
ontvangen door de vriendin van Mick (Isa), zal even een korte uitleg geven hoe
het in elkaar steekt. Je gaat vissen bij: Maio Fishing Club, de eigenaar is een
Italiaan zijn naam is Fusio of iets dergelijks zeer aardige man heeft de
leeftijd van als ik me niet vergis 72. Hij bemoeit zich totaal niet met het
vissen hij maakt wel onderlijnen e.d.
Hij woont enkele huisjes bij Mick vandaan.
Mick is degene waar je het meeste mee van doen hebt samen met zijn vriend Menno.
Mick en Menno hebben beide een Kaapverdische vriendin.
Mick woont samen met Isa en Menno woont samen met Ta, Menno en Ta wonen in bij Fusio.
Na 2 minuten rijden (Mick woont tegen het vliegveld aan) kom je aan bij Mick thuis en daar voel je je meteen thuis, je word warm verwelkomt door Mick en Menno, pakken een bakje koffie even bijpraten en Mick vraagt wanneer wil je gaan vissen, ik antwoord over een ½ uur dat is oké zegt Mick geen enkel probleem.
Koffers achter in de pick-up en we
rijden naar ons appartement, ondertussen even gestopt bij de supermarkt en onze
inkopen gedaan (appartement dat wordt allemaal door Mick geregeld) Aangekomen
bij het appartement mijn koffers binnen gezet, José is daar gebleven, ikzelf
heb mijn koffers nog niet uitgepakt en meteen mee terug naar Mick zijn huis.
Bij Mick is alles mogelijk jij bent klant en bepaald hoe en wat, vistijden
begin en eindtijd die bestaan niet je kunt vissen wanneer je maar wilt overdag,
’s-avonds of ’s-nachts en zolang je zelf wilt. Hengels worden geladen,
aasvissen in de koelbox, enkele flesjes bier worden meegenomen stoelen achter
in de pick-up en rijden een tocht van ongeveer 30 minuten, de laatste 20
minuten is al een ervaring op zich je bevind je echt in "de middle of nowhere”
aangekomen bij de visstek aan de monding van een baai met een prachtig uitzicht,
je komt hier echt nooit niemand tegen ook niet tijdens de weg ernaartoe je
voelt je echt helemaal vrij.
Daar
aangekomen worden de hengels opgetuigd en de aasvissen aan de haak geslagen en
2 hengels worden uitgezet (we gaan haai vissen) al snel zien we de eerste
aanbeten, meteen zegt Mick tegen Menno pak de 3de hengel en
tuig die op, zo gezegd zo gedaan.
Mick zegt ik denk dat er kleine
haaien zitten en die pakken onze aasvis.
De derde
hengel ingeworpen en geplaatst in het midden tussen de 2 andere hengels het
begint ondertussen al aardig donker te worden.
Al na enkele
minuten is het raak een aanbeet op de middelste hengel met het kleine aas, Mick
en ik komen uit onze stoel, Mick slaat de vis aan en ik neem de hengel over.
De eerste haai word gevangen een kleine ruwe haai van ongeveer 1,20mtr.
Foto genomen en de haai wordt weer terug gezet, weer plaats genomen in onze zetels je ligt er bijna in, je kijkt naar de sterren er staan er honderden aan het firmament een prachtig schouwspel, heel duidelijk zie je de ster Saturnus staan. Het water staat al bijna op zijn hoogst.
Plotseling
een nieuwe aanbeet nu op een van de hengels met de grotere aasvissen, Mick
slaat de vis weer aan en ik neem de hengel over na een gevecht van ongeveer een
twintig minuten breng ik de haai naar de kant een mooie verplegershaai van
237cm enkele foto’s genomen (Menno is van de foto’s tijdens de vakantie neemt
Mick, Menno of Nounou de foto’s (daar kom ik later op terug)
Ondertussen zitten we gezellig wat bij te praten en besluiten om te gaan stoppen want we hebben nog niet gegeten, spullen ingepakt, 30 minuten rijden, visspullen bij Mick thuis neergezet(daar is alles donker Mick heeft geen stroom geen licht geen tv, Isa en Ta zitten in de huiskamer in het donker, we worden hartelijk begroet door Kara (de hond van Mick een zeer grote Hollandse herder) alles en iedereen achter in de pick-up, op weg naar José, ongeveer 5 minuten rijden, wij zitten met ons appartement in Stella Maris dat word goed beveiligd dag en nacht continu door 2 of 3 beveiligers, José opgehaald en de eerste avond zijn we gaan eten bij Mirtis (eigenaresse van een restaurant) hebben daar gezellig met ons zessen en de hond zitten eten, hebben besloten dat we morgen gaan kant vissen met Menno en Ta gaat ook mee, we worden afgezet bij ons appartement en de eerste dag zit erop.
De volgende dag lekker vroeg opgestaan 6.00uur, gedoucht aangekleed en naar de supermarkt gewandeld, verse broodjes gehaald, in het huisje aangekomen, lekker gegeten, broodjes klaar gemaakt en wat fruit en water om mee te nemen en daar komt Menno al aangelopen, rugtas mee en plaats genomen achter in de pick-up, Menno en Ta zitten voorin.
½ uurtje gereden, tijdens de rit kom je allerlei dieren tegen alles loopt hier los geiten, koeien, varkens, parelhoenders alles, soms moet je stoppen om de dieren van de weg te jagen. Aangekomen op onze stek weer een andere visstek als gisteren, kleine hengeltjes bij en we vangen allerlei vissen waaronder 2 haaien, enkele papegaai vissen, een triggervis 2 murenes en nog een tiental andere vissen, ook Ta vangt enkele vissen.
Alle vis gaat mee op Maio, aangekomen bij Mick thuis, onderweg even gestopt bij de supermarkt, voor de supermarkt even gaan zitten pilsje erbij even napraten, bij Mick thuis uitgebreid gegeten de dames kunnen zeer goed koken, na het eten de visspullen gepakt en weer op een andere plaats gaan vissen op de haai die avond niets gevangen.
De volgende dag zijn we met de boot weggegaan, kapitein is Nounou is een zeer aardige gast heel behulpzaam, we hebben besloten om de eerste dag te gaan bodemvissen en deze vakantie wil ik van elke soort een foto, we hebben deze dag goed gevangen ongeveer een twintig. verschillende soorten. Het was goed. De avond hebben we doorgebracht bij Mick thuis, hij heeft zelf daar varkens en kippen.
Volgende dag met de boot en besloten te gaan trollen en bodemvissen afwisselend, bodemvissen omdat ik graag wat garoupas wilde vangen zijn zeer lekker.Velen tonijnen gevangen 15 á 20kg. Tijdens het bodemvissen hengel met een levend visje elke dag hebben we levend aas bij die vangen ze ’s-nachts voor ons op een geven moment vang ik een mooie whahoo van 25 á 28kg de vis word door Mick aan de gaffel geslagen en direct krijg ik alweer een hengel in mijn handen geduwd door Nounou en hij zegt "another one” ik pak de hengel en direct komt die vis uit het water ik roep: een marlijn een marlijn, maar ik kijk goed en zie dat het een zeilvis is hij blijft maar springen en springen wel 20 á 30 keer, deze vis heb ik op een klein hengeltje met een molen en een levend aasvisje voor een rainbowrunner (velen van gevangen)
Mick zegt als we hem maar aan de lijn kunnen houden, voorzichtig komt de vis naderbij en Mick slaat hem aan de gaffel, vis aan boord en een mooie foto gemaakt. Zeilvis van 239cm
Bij Mick aangekomen, even lekker napraten met een pilsje erbij volop verhalen natuurlijk was een zeer leuke dag, vis opgehangen voor de foto op deze foto zie je ook goed het hengeltje en de molen waar ik de vis mee heb gevangen.
Ondertussen komen er nog enkele mensen aangelopen kennissen van Mick en we worden uitgenodigd voor morgenavond om bij hun een pilsje en wat te komen eten gewoon een gezellige avond en we nemen de uitnodiging aan, deze mensen ik denk engelsen of fransen hebben altijd een restaurant gehad op Tenerife alles verkocht en een prachtig huis laten bouwen op Maio.
Ze hebben nu een B & B waar ze 2 stelletjes kwijt kunnen en het was nu dan ook volledig bezet.
Na het vissen ga je ook overal naartoe met Mick de vis schoonmaken de vis mee verkopen en diversen adressen af of naar de ouders van de meiden zijn 2 zusjes. Nu vandaag staat er weer een geit, die word snel door Mick geslacht en schoongemaakt alsmede de vis ik wil de punt en de staart van de zeilvis deze worden eraf gezaagd en te drogen gehangen met zout. ’s-avonds naar Nounou thuis daar zijn we uitgenodigd hij is net vader geworden voor de 2de keer, vtv heb ik snel een pakje gekocht, dochtertje is 2 weken oud, kleintje in mijn armen genomen ze zijn daar niet flauw, de vis van vandaag gaat op de barbecue en de dames hebben allerlei lekkere bijgerechten klaargemaakt.
Volgende dag met de boot, aangekomen op de pier en Nounou is er nog niet wat bleek door de zeer sterke stroming was een van de lokale vissersbootjes verdwenen het touw waar hij mee vastlag was kapot gegaan en de boot was gezonken en zat onderwater in een touw van een andere boot verstrikt. De boot bovenwater gehaald en naar de kant getrokken met onze boot dus we hadden enkele uren vertraging. De visser van deze boot heeft wel zoveel pech in zijn leven, een jaar of 3 geleden tijdens zwaar weer hij was aan het vissen met zijn zoon, slaat de boot om en zijn zoon verdrinkt en hij word gevonden door andere lokale vissers en gered. Ongeveer 2 jaar geleden na een dag vissen op zee zoals elke dag komen alle vissersbootjes terug en hij kwam niet terug hij was weg, dag erop niet en hij was verdwenen er gaan 4 maanden voorbij en wat denk je hij word gevonden op een strand in Argentinie, hij had moter pech gehad en door de wind en de stroming na 4 maanden op volle zee terecht gekomen in Argentinie hij heeft zich in leven weten te houden door in de ochtend met zijn tong de dauw op te likken dat water is namelijk niet zout en hij had zijn visspullen bij dus hij
viste en ad deze rauw. Deze dag velen amberjacks, tonijnen, dorades, kogelvissen, whahoos enz enz het was weer een schitterende dag, woorden schieten te kort.
’s-Avonds een gezellige avond gehad goed gegeten en gedronken we waren met ongeveer 12 mensen. Was ook een koppel uit Birmingham zeer aardige mensen we maken het nooit te laat omdat we ’s-morgens alweer op tijd op moeten staan om te gaan vissen.
De dag erop weer een dag met de boot, je word ’s-morgens opgehaald dan ga je naar Mick daar worden de spullen geladen en je rijdt naar de haven 2 minuten rijden alles ligt daar zeer dicht bij elkaar aangekomen bij de haven loop je over de pier, ondertussen komt Nounou al met het kleine bootje aangevaren je moet goed uitkijken met instappen vanaf de pier gaat er een verroeste oude ijzeren trap recht omlaag daar ga je op staan de onderste treden zijn er niet meer weggeroest hebben ze met een touw 2 plankjes gemaakt dus je hangt er bijna aan, dan komt het bootje langs gevaren en deze gaat door de deining enkele meters omhoog en omlaag en door de stroming enkele meters naar links en naar rechts kortom elke morgen ben je blij dat je in het bootje zit zonder in het water te zijn gevallen. Bij de "grote” boot aangekomen spullen erin en vertrekken, weer een super dag velen tonijnen whahoo’s, bijna altijd heb je een dubbele of een tripple aanbeet bij de whahoos, het water is hier vrij wild en zeker waar we naartoe gaan daar ligt een rif er zijn verschillende riffen , op het hele eiland zijn maar 2 boten daarom zit er denk ik ook zoveel vis, je hebt wel de lokale vissers met hun bootjes deze vissen op de whahoos wel op een zeer speciale manier namelijk zo.
Ze doen een cacharette met een prop of een kurk of een bierdop voor in zijn bek aan de lijn ze hebben geen hengels alles gaat met de handlijn, en gooien deze cacharette met een flinke hoge plons in het water en trekken hem dan weer terug naar de boot op een gegeven moment komt er een nieuwsgierige whahoo en die zwemt er achteraan maar die vertrouwd het niet ondertussen pakt de visser een zeer lange speer met een lang touw eraan in zijn hand deze heeft hij klaar liggen de whahoo komt gezwommen en de visser werpt zijn speer en op deze manier vangen ze de whahoos.
Dag 7 is weer speciaal, velen whahoos’s tonijnen dorades, amberjacks enz enz. Vandaag is de verjaardag van Mick en deze hebben we ’s-avonds uitbundig gevierd bij Fusio thuis met de hele familie van de dames, alle broers en zussen en de ouders waren erbij aanwezig ook het inmiddels 3 weken oude dochterje van Nounou, op deze dag was er nog iets aparts gebeurd we zijn aan het varen en zien een bootje ronddobberen varen er naartoe en er zitten 2 zeer jonge vissers in een jongen van ongeveer 10 en een van ongeveer 13 jaar oud deze hadden moterpech, geen telefoon bij Nounou praat met de jongens en we varen weer verder op het einde van de dag vinden we de jongens terug nemen ze mee op sleeptouw als we deze jongens niet hadden gevonden weet ik niet wat er was gebeurd, ondertussen zie ik een grote oranje vis in de boot van de jongens liggen en vraag wat is dat voor een vis, Mick had hem nog niet gezien en ziet nu ook de vis liggen hij zegt dat is een heel speciale vis is een diepzee vis die word op ongeveer 200 á 300mtr diepte gevangen en die is heel erg lekker die smaakt naar garnalen er word in het Creools met de jongens gesproken aangekomen aan de kust word het touw los gemaakt en ik krijg van een van de jongens de vis. Heb hem ’s-avonds meteen opgegeten en hij was inderdaad heel erg lekker.
Dag 8 was een super dag vang op deze dag wel zoveel vis , waaronder 3 zeer grote, vang een whahoo van ongeveer 35kilo, een tonijn van 30 kilo en mijn 2de zeilvis deze is 16cm groter als de eerste namelijk 2,55mtr alleen deze sprong maar 1 keer dat was wel jammer. Nog wel een stuk of 5 andere whahoos zo tussen de 15 en 25kg, een vijftal dorades en nog velen andere vissen.
Dag 9 ondertussen zijn de nieuwe klanten deze ochtend gearriveerd Gerwin en Michael van sportvisserij Nederland we gaan eerst met z’n allen gezellig een kopje koffie drinken, even kennis maken met elkaar en besluiten om te gaan kant vissen op een wederom nieuwe stek we gaan met 2 auto’s de kano mee.
Gerwin en Michael hebben zelf hengels meegenomen en gaan spinnen.
Ze vangen niets zien wel een grote schildpad langs de kust zwemmen, ook wij vangen niets de stroming was uitzonderlijk sterk en de golven extreem hoog was wel een heel mooi schouwspel.
dit komt ook omdat op deze plek 2 golfstromen samen komen en er ligt een rif hier ligt nog een galjoen die in de 17e eeuw is gezonken vanuit Afrika vol met zilveren dukaten en olifantsslagtanden je kunt hier niet duiken niemand kan bij het galjoen komen is extreem hier de golven en stroming, Mick heeft diversen van deze slagtanden thuis liggen die komen zo nu en dan uit het wrak, terug gereden en we zien de golven boven de duinen uitkomen ook Mick heeft dit nog nooit gezien en we besluiten te stoppen en lopen door de duinen richting de oceaan, daar waar we lopen komen nooit geen mensen en op de grond liggen de resten de beenderen van een grote walvis diversen beenderen opgeraapt voor Mick thuis. ’s-Avonds na het eten telt Mick de kosten op en je betaalt aan Mick de kosten van je vakantie het vissen en het appartement tevens zet Mick alle foto’s op een usb-stick, zodat je thuis alles kunt bekijken.
De laatste dag ben ik met een lokale visser wezen vissen met de handlijn, eerst zijn we langs ongeveer 10 andere bootjes gevaren even gekeken wat ze vingen en toen hebben we besloten om te gaan bodemvissen terug gevaren naar de lokale vissers en van iedereen hebben we wel wat gekregen als aasvis toen we genoeg aasvissen hadden, zelf hadden we de beun vol met levende visjes ik schat ongeveer een stuk of 30.
Naar onze stek gevaren het anker uitgeworpen en eerst een losse lijn aan de oppervlakte met een levend visje uitgegooid. Hij maakt een handlijn met 3 haken ik kijk hoe hij het doet en ik vraag heb je er voor mij ook een ik krijg een houten plank met lijn erop en ga aan de slag al direct vangen we de een na de andere garoupa ik denk een 7 of 8 stuks direct na elkaar, ik zie dat hij een rubber over 2 vingers heeft geschoven en ook die vraag ik voor de veiligheid, de man zit bij de buitenboordmotor op het korte stuk en ik zit aan de lange kant in de boot en alle vis word bij mij neergeworpen, we vangen de een na de andere allerlei soorten en maten groot en klein en op een gegeven moment word het minder met de vangst en hij gaat de haken veranderen en grotere stukken aas eraan en we beginnen murenes te vangen in totaal een stuk of 10 waaronder een zeer grote zo dik als mijn bovenarm deze murenes slaat hij met een stuk hout dood, nou ja dood ze leven nog half ik pak ze aan en gooi ze achter me neer maar zie al gauw dat er enkele toch wel erg dichtbij zijn gekropen en er liggen er ook al een paar onder de vlonder en ik zit daar toch met m’n blote voeten ben er niet zo gerust op, kortom we hadden de boot vol met vis kan maar tot ongeveer 13.00uur vissen moet namelijk m’n koffer nog pakken en het vliegtuig gaat om 16.00uur.
Moeten stoppen anders zou ik het vliegtuig missen kortom een geweldige dag omdat ik alles zelf kon doen zelf haken aanslaan, betonijzer eraan vis eraf aasvis snijden enz enz..
Tevens was het een zeer aardige gast ik kon hem al, hij was een vriend van de kapitein, naar de kant Menno stond al te wachten nog even gauw bij iedereen langs geweest en afscheid genomen, het was een vakantie om nooit meer te vergeten.
Koffer gepakt, José gezocht ja die heb ik de hele vakantie niet veel gezien. Menno heeft ons naar het vliegveld gebracht daar was toevallig ook het stel uit Birmingham die gingen ook naar Praia.
In Praia aangekomen meteen gereserveerd bij restaurant: quinta de la musica een goed restaurant op plateau met muziek en de traditionele optreden van de bevolking met een soort trommelzakjes. De dag erop zaten we aan een bakje koffie en ik zie het stel uit Birmingham langs lopen (Adam en Becky) en vraag of ze mee een bakje koffie willen dat is goed en we zijn de hele dag met ons vieren opgetrokken ook dit was een zeer gezellige dag, Adam liet me nog een filmpje zien dat hij een dag geleden had opgenomen elke ochtend ging hij naar het strand die ochtend zag hij in de verte 2 honden continu over het strand rennen hij liep ernaartoe en wat bleek op 3 verschillende plekken waren er schildpadeieren aan het uitkomen en de kleine schildpadjes worstelden zich naar boven en de honden beten deze schildpadjes dood, Adam heeft zich direct over de schildpadjes ontfermt maar kon de honden niet weg krijgen hij nam de schildpadjes in zijn handen en bracht ze een voor een naar het water en wist er velen te redden maar de honden hebben er tientallen dood gebeten.
De vakantie is weer voorbij, koffers gepakt met 5 stekken dragon fruit (heb ik van Fusio gehad) word een prachtige boom met zeer mooie grote bloemen en de vrucht is heel lekker en heel goed voor de gezondheid en van de eerste zeilvis die ik had gevangen de punt en de staart meegenomen gelukkig alles goed gegaan bij de douane , zou zo weer terug willen daar is namelijk: No Stress.
Opmerking:
als je hier wil gaan vissen moet je niet zeikerig, en niet bang zijn en je
gezondheid moet redelijk zijn.
Groeten RENE
VERSLAG CABO
VERDE APRIL 2016
Onze leden hadden , zoals met vorige Hengelexpo’s , met elkaar afgesproken om samen de stand van onze vrienden Marin en Randy DAS te bezoeken . Het zou , zoals het zich regelmatig voordoet , ook de gelegenheid zijn om met anderen af te spreken wanneer we hen zouden opzoeken om te gaan vissen . Met hen hebben we natuurlijk de keus . Canaria of Cabo Verde . Aangezien de kans , om een marlijn te vangen , merkelijk hoger ligt in Cabo , opteerden Georges Bekaert , Rudy Vander Stichel en ikzelf ervoor om het in april 2016 eens te gaan proberen in Cabo . Georges was er (samen met enkele andere leden ) jaren geleden reeds geweest met een zeer negatief advies ( met bemanning die tijdens het vissen sliep !!!! )maar het professionalisme van Marin en Randy kennend , die op hun vrije dag gaan vissen , haalde Georges over de lijn . We moesten alleen naar de beschikbare dagen van Cal Rei kijken en uitkijken naar een eenvoudige vlucht . Volgens Randy , op zondag vanuit Zaventem met een tussenstop in Lissabon . Vertrek rond 6 – 7 u in de ochtend en aankomst in Sao Vincente rond 17 u . Wel met 3 uur tijdsverschil . Dit is natuurlijk een prachtig vooruitzicht .
We vliegen met TAP . Vertrek op zondag , aanpassing en shopping ( ??? )op maandag , dan 5 dagen vissen en op zondag terug naar huis . Ik neem contact op met een reisbureau en we vertrekken op 3 april , terug thuis op 10 april. Vissen zullen we van 5 tot 9 april . Als schijnt (!!!!) geregeld. Ik krijg in januari een bericht van reisbureau met de mededeling : TAP heeft de vlucht geschrapt , kom eens langs . We hebben ondertussen wel reeds een aanbetaling gedaan om de boot van 5 tot 9 april te reserveren !!! Voorstel is om op maandag te vertrekken met tussenstop in Lissabon en door te vliegen naar Cabo . Bij de terugkeer tussenstop in Lissabon waar we om 21.30 landen , we logeren er, op kosten van TAP , in een 5 sterrenhotel en vliegen ’s anderendaags verder naar Zaventem . ( Zie na artikel betreffende het vissen ) Later krijg ik van het reisbureau het bericht dat TAP uurregeling veranderd heeft voor het vertrek en we niet meer om 10.00 maar om 6.45 vertrekken.
Maart , en zijn aanslagen . Het belangrijkste is natuurlijk dat we onze vlucht van Lissabon naar Cabo halen . Alles loopt in het honderd . Reisbureau weet van niets en de donderdag voor ons vertrek ga ik naar het kantoor van TAP in Zaventem om te horen dat we op zondag vanuit Oostende naar Lissabon vliegen . De overnachting is natuurlijk voor onze rekening . We boeken het TRYP hotel , gelegen op 200m van de uitgang van de vlieghaven . Het regent wel pijpenstelen als we naar ons hotel gaan - lopen .
Er was wel een shuttle , maar dat moest je natuurlijk weten . We hebben er ook nog lekker gegeten en een goede nacht doorgebracht . ’s Anderendaags de vlucht naar Cabo en afspraak met Randy en Marin in het "Sportfishng Center” in Mindelo . We boeken in, in het Don Paco hotel voor 1 nacht ( voorlopig ) .
Gezellig weerzien in de kleine haven van Mindelo , begroeting door deckhand en eerste contact met de prachtige sporthengelboot . Er liggen er ongeveer een 15-tal . Allemaal gaan ze helpen sommige dromen waar te maken . Afspraak ’s anderendaags om 6.30 , koffie en een boterham aan boord . We kijken uit hoe we de volgende dagen kunnen ontbijten .
<--little big game
We vertrekken om 7 u . We hadden de avond voordien bepaald dat ik de eerste zou zijn om een marlijn of andere grote vis te bevechten . Georges zou de volgende zijn , Rudy de derde. Dinsdag gans de dag getrold , geen aanbeet . Ik geef mijn plaats van eerste voor woensdag door aan Georges . Ieder zijn beurt .
Nadat er eerst in de ochtend een
gemiste aanslag was , haalt Georges onze eerste marlijn binnen , maar er wordt
door Marin en Randy voorgesteld om morgen naar een ander eiland te varen . De
vangsten zijn algemeen genomen , slecht . Ook weinig vis op de andere boten .
Er zijn er zelfs die beslist hebben 3 dagen weg te blijven . Donderdag is het
de beurt aan Rudy . Het was gisteren reeds na de vangst van Georges zijn beurt
en hij geeft vandaag zijn kans door aan zijn echtgenote Linda . Hopelijk met
meer succes , richting Santo Antao . Rond 13u is er een aanbeet en kan Linda
aan het gevecht beginnen . Geen kleine karwei en na goed 20’ lukt de marlijn er
in , dankzij enkele prachtige , maar oh , zo gevaarlijke jumps uit het water ,
op goed 200m achter de boot zich van de haak te ontdoen . Brute pech ! Er wordt
nog enkele uren verder gevist en het is weer mijn beurt . Geen aanbeet en Randy
stelt voor om een uurtje te jiggen . Georges houdt het voor bekeken , en Rudy
en ikzelf hebben dit nog nooit gedaan . Randy als expert toont ons hoe het moet
. Rudy en ik zetten ons beste beentje voor. Het is inderdaad een kwestie van
techniek. Je kan er inderdaad , wegens slechte techniek , na 5’ de brui aan
geven . We hebben beiden wel wat hengelervaring en slagen er in om samen een
14-tal vissen te vangen . Een lekker avondmaal voor ons allen in het
vooruitzicht . We varen naar de aanlegplaats voor de boot en worden door een
kleine roeiboot opgehaald . Randy had voor ons 2 kamers in het redelijk grote
hotel gereserveerd . Het was er proper , het eten ( onze vis ) was lekker ,
maar de accommodaties zoals toilet en water ( niet alleen het warme ) lieten te
wensen over . We hebben er ook , wegens het uitblijven van enige reactie van de
directie van het hotel , kunnen kennis makken met de arrogantie van enkele
franse , uit Parijs , afkomstige toeristen . We hebben trouwens kunnen kennis
maken met de lyrische capaciteiten van de Parijse dame , die dacht Maria
Calllas te zijn . Aangezien dat het ondertussen reeds over 22u was , heb ikzelf
mijn keel geopend ( aan zo’n mensen vraagt men het niet op een vriendelijke
manier ) waarna het dan toch kalm werd en we van een aangename nachtrust konden
genieten . Op vrijdagochtend kregen we een aanvaardbaar ontbijt en konden we
terug aan boord . Verdere avonturen tegemoet . Vrijdag , geen aanbeet en we
voeren terug naar Sao Vincente . Terug in de haven hadden 13 boten slechts 5
marlijnen gehaakt . Zaterdag zou het moeten gebeuren . Vertrek zoals alle dagen
rond 7u , met dezelfde moed . Moed der wanhoop ? Neen , de moed van een big
gamer . Het is niet alle dagen feest . Maar dit is een hot-spot en we hadden op
meer gehoopt . Maar , daar is alleen de afwezige vis verantwoordelijk voor . In
de ochtend raisen we een marlijn die er zo te zien geen zin in heeft . We
krijgen van Randy en Marin het bericht dat we morgen ook mee kunnen . Georges
en Linda houden het door een misverstand voor bezien en we vertrekken , zondag , Rudy en ikzelf , om
6.30 . Uiteindelijk is het die ene dag die alle frustraties van de vorige dagen
zal wegwerken . Rudy had aangedrongen om als eerste de vis te bevechten . Rond
9u is het zover . Een geratel van jewelste . Ik spring in de vechtstoel , het
harnas had ik reeds aan , andere lijnen worden ingehaald en het feestje kan
beginnen . Draaien , draaien en nog eens draaien . Na een goed kwartier komt de
vis langs , foto’s worden genomen en daar zwemt hij terug . We varen verder ,
hopend op nog een aanbeet . Het is ondertussen reeds 13.30 en de tijd dringt
voor Rudy . Gaat hij ook zijn marlijn kunnen haken ? Die laatste uren van zo
een visavontuur zijn steeds de meest stresserende . Anders kan je nog zeggen ,
morgen is ook nog goed . Maar hier is er wel een morgen , maar zonder vissen .
Plotseling , ik zit met mijn rug tegen de kajuit en kijk achter de boot om
enige beweging waar te nemen , zie ik aan bakboord een marlijn uit het water
komen . Hij spring , en springt nogmaals , de reel draait als gek . Rudy doet
harnas aan , springt in de vechtstoel de andere lijnen worden binnen gehaald .
Mooi gevecht met een marlijn die aan de oppervlakte blijft zwemmen en niet
spring . Gelukkig en ook wel spijtig want ik wacht op die sprong om foto’s te
nemen van jumpende marlijn . Is prachtig . Na een 15 tal minuten is de vis
langs de boot . We maken enkele foto’s en daar zwemt hij ( of zij ) weer . Niet
getreuzeld . De lijnen worden terug uitgelegd . De boot begint terug te varen .
Lijn nummer 5 is pas in de hengelhouder gestoken , Randy heeft zich pas
neergezet dat hij recht spring uit zijn stoel ,en daar , daar , aan lijn nummer
5 die pas ingelegd is : MARLIJN . Onze derde marlijn van de dag . Het duurt wel
even eer hij er definitief mee doorgaat , maar , daar zingt plotseling weer de
molen . Marlijn gehaakt !! Ik spring in de stoel en kan aan mijn tweede gevecht
van de dag beginnen . Dit maal op een 80 lbs . Niet te hard trekken is de
boodschap . Draaien en nogmaals draaien . De lijn loopt mooi achter de boot als
we plots de marlijn op stuurboord uit het water zien springen . De boot wordt
op magistrale wijze door Marin terug in de goede richting gemanoeuvreerd en k
wordt door Randy en Rudy aangemoedigd " Draaien , draaien , …………….. " het
vervolg kan ik moeilijk op papier zetten . Maar u kan zich wel iets inbeelden
….. Na goed 15’ is ook deze vis binnen en springlevend teruggezet . 3 marlijnen
!!!! Onze trip is uiteindelijk toch geen flop . Morgen vliegen we terug naar
huis , via Lissabon waar we overnachten . Meer over ons wedervaren TAP hier
onder . Ondanks het feit dat we slechts 4 marlijnen binnen brachten en er een
verloren , is een resultaat van 5
marlijnen op 6 dagen niet slecht . Maar je bent wel In Cabo Verde . Daarom ook
dat ik denk dat ik het persoonlijk nog wel eens wil proberen . Ben je kandidaat
? Ik ken er nu een beetje mijn weg en met gidsen zoals Randy en Marin zitten we
welgoed !!! I’ll be back !!!
TAP .