Panama
|
.
Panama Oktober
2013
Deze pilottrip was
geboekt via Tight Lines Visreizen. Ons gezelschap bestond uit vier Belgen en 5
Nederlanders, stuk voor stuk passionele vissers. Onder die 9 personen waren
twee vrouwen, waarvan één tot de kunst van het vissen zou worden ingeleid.
Vertrek vanop Schiphol
richting Panama City met KLM. Het is een rechtstreeks vlucht van
+/- 10 uur. Na
deze lange vlucht blijven we 1 overnachting in Panama City zelf omdat we nog
een autotrip van 4 à 5 uur naar de vislodge van Panafishing in Pedasi voor de
boeg hebben.
Panama City
Dit was zeker geen overbodige luxe na een 10 uur durende vlucht en
een tijdsverschil van 7 uur.
Bij aankomst aan de
prachtige lodge, die door 2 Fransen en 1 Française wordt uitgebaat, wisten we
dat we qua eten zeker niet slecht zouden zitten aangezien één van de Fransen 5
jaar lang een restaurant in Parijs heeft uitgebaat. Een groot verschil met de
pure basics die we gewend waren in Andaman.
De knopen en hengels worden op
alles gecheckt zodat er geen zwakke schakels zouden overblijven in het
materiaal.
Bij het begin van de 1ste
visdag werden de boten verdeeld en de ploegen aangeduid. Je had dan voor de
rest van de week dezelfde boot en dezelfde kapitein. Zoals gewoonlijk bij het
popperen en jiggen worden we altijd eerst getest zodat de kapitein weet welk
vlees hij in de kuip heeft. Amateurvissertjes of echte geoefende poppervissers.
Hij kan dan beter inschatten hoe goed je kan werpen en maatregelen treffen ivm
veiligheid aan boord. Maar dat we geen amateurs zijn, werd hem al snel
duidelijk.
Dit bleek al na de 1ste testdag met voldoende aanbeten op
zowel popperen als jiggen ondanks dat we zeer veel missers hadden,1/2 vissen
met geluk en 1/5 met wat tegenslag naargelang de aanvallen op het aas
plaatsvinden.
Na enkele gemiste Cubera Snappers op de popper hebben we toch nog
2 Jack Crevalle’s gevangen en een Needle Fish bij ons als gekend als geep. Met
het jiggen ving ik een kleine amberjack en Wim twee mutton snappers. Kim kon
tijdens het jiggen een kleine cubera verzilveren.
De 2de dag
gingen we direct naar één van de verste en betere plaatsen. Aangezien de
kapitein na de testdag wist wat we aankonden, durfde hij hier naar toe gaan. Na
wat popperen zonder aanbeten, probeerden we te jiggen waarbij ik al snel terug
een kleine amberjack ving en een mooie mullet snapper. Christophe, onze
Belgische vismaat, ving 2 mooie amberjacks van 7 tot 9 kg. Ik verspeelde nog enkele
kleine vissen. Terug na een tijdje popperen werd er na enkele forse aanbeten
van cubera’s uiteindelijk toch één gehaakt. Deze was voor de gelukkige visser
Wim met een cubera snapper van 17
kg wat hem een clubrecord opleverde. Deze fikse aanbeet
kwam vlakbij de boot wat natuurlijk een groot voordeel is. Hoe minder lijn er
uitstaat bij deze vissen hoe beter omdat ze dan minder ruimte hebben om naar de
rotsen te vluchten. Een fikse aanbeet op mijn popper van een roosterfish, die
ik gelijk uit het water zag komen, kon
mijn strak afgestelde slip tot 50
meter achter de boot aflopen waarna hij zich kon ontdoen
van mijn haak en waarop de losliggende popper direct werd gegrepen door een
cubera snapper die in ijl tempo terug naar de bodem vertrok. Maar natuurlijk op
slechts 10 meter
water en met 50 meter
lijn uitstaan moet deze vis niet veel moeite doen om tot de rotsen te geraken.
Resultaat: lijn doorgeschuurd op de rotsen. De kans was heel klein dat ik deze
ooit zou kunnen hebben bovenhalen. Dat is ook een beetje te wijten aan een
klein misverstand door het ontbreken van de talenknobbel Spaans-Nederlands. Bij
de aanbeet van de rooster moet je namelijk je slip los zetten en bij de cubera
snapper moet je de slip bijna volledig vast draaien. Het feit dat de Spaanse
woorden die de kapitein ons toeriep tijdens de drill mis begrepen werden,
speelde de eerste dagen ook een rol dat we verschillende missers hadden. Als
hij riep ‘molina molina’ betekent dit ‘draaien draaien’ aan die molen om de vis
niet de kans te geven te gaan lopen. Wij begrepen dit in het begin als ‘ more
ligna, more ligna,’ wat voor ons betekende dat we de slip losser moesten zetten
zodat de vis meer lijn kreeg. In het geval van de roosterfish is dit geen
probleem, voor cubera’s daarentegen een ramp.
Na het opklaren van dit
misverstand wisten we wat we moesten doen bij de aanbeet van een rooster of
cubera.
Nu onze vismaat christophe
kort daarna ook een cubera aan de haak sloeg, wisten we wat te doen. Deze
cubera was 21 kg
maar hij zit niet in onze club dus Wim kan zijn record nog wat behouden.
Dit was toch een
fantastische dag met veel aanbeten maar ook veel missers maar toch enkele mooie
vissen aan boord gekregen. Dit waren gelijk ook de enige cubera snappers die
deze week voor heel de groep aan boord kwamen.
Op de 3de
dag ving Christophe tijdens het jiggen weer een mooie amberjack en nog een
spanish mackerel. Na een 2de amberjack van ongeveer 9 kg was het over op deze
jigplaats. Wim verliest bij het popperen een mooie yellow fin tuna die recht
naar de boot toe komt gezwommen. Enkele minuten later had ik ook prijs met een
dikke mullet snapper die we eerst voor een cubera aanzagen. Toen hij
uitgestreden op de oppervlakte lag was de twijfel weggeëbt en lag er in de boot
een mullet snapper van 18 kg,
voor mij meteen ook een nieuw clubrecord. Deze had zich vergrepen aan mijn red
head popper, mijn favoriet uit Andaman, die eerst door verscheidene roosters
werd achtervolgd maar niet werd aangevallen. Roosterfish kan je vergelijken met
zeebaars, wat onnatuurlijk lijkt zal hij in 95% van de gevallen niet aanvallen.
Hij wordt er wel door geprikkeld maar hij zal niet aanbijten. Deze vissen zijn
hiervoor te intelligent om zich te laten foppen door onnatuurlijk uitziend
kunstaas. Als je merkt dat je verscheidene rooster achtervolgingen krijgt, is
het beter dat je naar een natuurlijker kleurenpatroon gaat. Van zodra ik een
popper met zwarte rug en grijze buik aan mijn lijn hing, had ik al prijs bij de
eerste worp. De eerste rooster van het verlof werd geland.
Christophe vangt nog
een mooie hors eye jack op de popper. Van aanbeten was deze dag wel een stuk
minder dan de dag ervoor. Wim had op het einde van de dag toch nog een aanbeet
van een jack crevalle, zoals ikzelf en Christophe nog een spanish mackerel.
De 4de dag.
Omdat de dag hiervoor een beetje tegenviel voor Wim werd besloten om vandaag
gericht op jack crevalle te gaan. Ook omdat hij graag zijn nieuwe Tenryu diablo
travel kit wou uitproberen. Deze hengel is iets lichter en dus beter geschikt
voor kleinere vissen en niet zozeer voor de cubera. Dit was zeker geen slechte
beslissing met vanaf het eerste uur al een geep en een mutton snapper voor
Christophe. Bij het jiggen een eindje verder kregen we al een aanbeet die
uiteindelijk een dubbele hook-up betekende voor mij en Christophe. We vingen
beiden gelijktijdig een jack crevalle die toch wel tegen de 8 kg aanleunden. Daarna was
het gedaan op deze plek en gingen we een eindje verder weer met de popper aan
de slag. Op die plaats was het wel even een zeer nare situatie. Op mijn red
head popper kwam een jack crevalle volledig uit het water. Deze nam enkele
meters lijn en loste. De popper was nog geen seconde vrij en vertrok terug
tegen zeer hoge snelheid. Bleek dat deze genomen was door een wahoo, zei de
kapitein, die na ettelijke meters ook weer losliet. Tijdens het opstijgen van
de popper naar de oppervlakte werd deze opnieuw gegrepen door een andere vis.
Dit was de derde aanbeet op 1 lijn en was een mullet snapper, mijn derde voor
deze week. Deze vis bleef wel aan de popper hangen en mocht ik dan toch
bewonderen. Op deze plaats had ik nog 4 jack crevalle’s en het dubbele in
aanbeten. Wim had een spanish mackerel op de popper en kort daarna verloor ik
een hele dikke jack crevalle. De red head popper is een echte killer voor deze
vissen. Tijdens het jiggen hadden we nog een triple strike van bonito’s.
Tijdens het terug naar huis varen, bleven we nog even hangen bij enkele
stranden, waar Wim na een misser van een rooster zijn stickbait werd vergrepen
worden door een andere rooster. Na een mooi gevecht op zijn nieuwe stok, lande
hij de prachtige rooster op zijn fire tiger stickbait. Er kwam nog een hors eye
jack naar boven voor mij en nog een klein groupertje voor Christophe.
5de en
laatste dag. We gingen terug naar de meer afgelegen plek waar we onderweg op
nog geen 12 meter
diepte een walvis met zijn staart zagen kloppen. Dit schouwspel hebben we een
kwartiertje staan gadeslagen. Bij de aankomst op de verre stek bleek dat het
water te troebel was door de regenslag die nacht en de uitmonding van de rivier
in de zee. Daardoor was de goede plek van afgelopen dagen niet meer zo
aantrekkelijk. Na verschillende riffen te hebben afgepopperd hadden we maar 1
enkele aanbeet gekregen. Het jiggen in de buurt bleek ook geen succes. Buiten
een sierra tuna voor Christophe en enkele aanbeten bij het jiggen. Dus besloten
we om maar terug te varen naar dichtere stekken om toch nog zoveel mogelijk
verloren tijd te proberen inhalen. Het was echter deze dag niet meer ten goed
gekomen. Buiten nog enkele aanbeten van needle fishen en een hors eye trevally
was deze dag voorbij.
Het vissen zelf is
zeer uitlopend en je moet daardoor goed opletten welke vis er bijt. Als je veel
cubera verwacht, slip dicht! Cubera snappers zijn niet zo kieskeuring wat aas
betreft, zij bijten op alles indien de actie van de popper niet te snel gaat.
Bij jacks en amberjacks moet de slip zeer stroef staan zodat je de eerste runs
kan afblokken. Een roosterfish daarentegen vraagt erom dat de slip vrij los
staat zodat ze niet uit het water gaan springen. Anders kunnen ze veel te
gemakkelijk al kopschuddend de haak ontdoen, zoals ik al verscheidene keren
hebben ondervonden.
Zoals al eerder
vermeld, kunnen de kapiteins iets te weinig tot geen Engels wat in het heetste
van de strijd wel tot misverstanden en tot het verlies van je vis kan leiden.
Ze zijn wel zeer bekwaam.
De boten zijn perfect uitgerust met krachtige motors,
zeer stabiel en ruim genoeg voor zeker 3 poppervissers.
Met dank aan Bert
Goeree voor het mogen deelnemen aan deze pilottrip
Van Hoey Bart
.......................................................................................................................................
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° Verslag PANAMA 2008 - Door Gilbert LAMPENS Dit verslagje behelst mijn vierde trip naar de TROPIC STAR Lodge in Pinas Bay en is uiteraard een vervolg op het verslag van vorig jaar. Dit jaar was ik vergezeld van onze goede vriend André HUYS. Zoals de vroegere malen verliep de organisatie in Panama quasi vlekkeloos. De vluchten daarentegen waren katastrofaal: op de heenvlucht waren we 7 uur geblokkeerd -op de tarmac aub – tijdens de tussenstop in Atlanta en bij de terugvlucht had André een volle dag vertraging bij het vertrek ! Het goede nieuws is dat binnenkort KLM rechtstreeks op Panama vliegt ! Wij visten met de Miss Costa Rica, een 31 ft. Bertram, en onze kapitein was de ervaren Libardo. De hoofdbedoeling is marlijn; daarom wordt traag getrold met 3 * 50lbs lijnen met levende bonito’s. Twee 30 lbs lijnen met bellystrips liggen klaar voor de bijvangst van zeilvis, dorades , etc.. De eerste dag, hobbelige tot kalme zee en bewolkte tot klare lucht, vingen we 2 zeilvissen maar verloren er wel 3 ! Uiteraard wordt alle bill-fish released ! De tweede dag , zonnig, kwam een marlijn in de buurt doch zonder aanbeet. 2 zeilvissen werden gevangen en released, waarvan een prachtexemplaar geschat op 120 lbs. en dus een evenaring van het Belgische rekord. André was bij deze beide rekordvangsten de getuige ! De derde dag wordt om 10u20 een zwarte marlijn van +- 350 lbs gehaakt doch de haak lost . Oorzaak : het schuren over de bill, of slecht bevestigd ?? Reuze pech !! De zee was vrij woelig met winden tot naar schatting 5/6 Bft. Vierde en vijfde dag: respectievelijk 1 en 4 zeilvissen, en de dagelijkse aantallen dorades ( mahi-mahis ). Het geluk is blijkbaar niet aan onze zijde want de meeste andere boten hebben reeds één of meerdere marlijnen gevangen. Zesde dag : eindelijk ! Een 300 lbs blauwe marlijn ! Terug bij vrij woelige zee Het totaal voor de week was 1 marlijn + ééntje afgeschoten; 10 zeilvissen en 21 dorades.Alle boten samen vingen 17 marlijnen én een uitzonderlijk aantal van 160 zeilvissen. Vorig jaar had onze boot 4 marlijnen van 400 tot 600 lbs en dit bij dezelfde maanstanden! En in vergelijking met vorige week: minder marlijnen maar veel meer zeilvis ! Te vermelden is ook nog dat een andere visser een 284 lbs zware blue-fin tonijn gevangen heeft nà 8 uur drill ! Teruggaan doen we ! wacht dus op het vervolg ! |
|
|
Maandag 5 maart 2007 °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° Haaien en Marlijnen !! Door Gilbert Lampens Ik veronderstel dat de meerderheid van onze Benelux-big-game vissers een abonnement heeft op het Marlin magazine. In het Februari 2007 nummer staat, pagina 64 , een artikel over de vangsten van "grander " zwarte marlijnen in het legendarische Cairns. Als je even de optelling maakt zijn daar méér dan 15 "granders” gevangen in het laatste seizoen. Dat is toch wel een indrukwekkend ! Het artikel vermeldt dat in 2 van deze gevallen de marlijnen aangevallen en opgevreten zijn door haaien. In een dezer gevallen gebeurde dit door een pak haaien die de vis aanvielen in de nabijheid van de boot. In beide gevallen gebeurde het na een lange strijd waarbij dus mag verondersteld worden dat de marlijn degelijk vermoeid was. Er wordt ook vermeld dat de schuldigen waarschijnlijk grote tijgerhaaien en/of " whalers " zijn! Dit verhaal sluit aan met mijn recente ervaring in de TROPICAL STAR Lodge in PINAS BAY / Panama! Op 31 jan. Jl. om 8u20 haakten wij een zwarte marlijn in de 500 lbs. klasse. De vis gaf ons een fantastisch schouwspel van sprongen, geweldige rushes aan de oppervlakte ,gevolgd door periodes van diep duiken. Na 1u15 min. dook de vis opnieuw. Het voelde aan alsof de marlijn nog heftige bewegingen deed met zijn kop; doch de werkelijkheid was dat hij aangevallen was door een, of meerdere, haaien ! Plots konden we de lijn inhalen zonder weerstand en tot onze verwondering kwam alléén de kop boven ! Aan de afmeting van de bill kan men de grootte zeer realistisch inschatten ! Het soort en de grootte van de aanvallende haaien is giswerk. Merkwaardig is dat het slechts de tweede maal is in de recente jaren van de Lodge dat zoiets gebeurde ! Graag zou het BGF van belangstellenden hun ervaringen vernemen met aanvallende haaien. Zie ook de twee mooie beelden van dit uitzonderlijk gebeuren. Zend ons een mailtje ! |
Donderdag 15 februari 2007
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Verslag PANAMA 2007
In deze rubriek is reeds vorig jaar een verslagje verschenen over mijn viservaringen in de TROPIC STAR Lodge in PINAS-BAY, helemaal aan de Zuid-West kust van de Pacifische Oceaan, en in de onmiddellijke buurt van het ZANE GREY rif. Deze maal was mijn vismaat Dr. Joel HOLUBAR , gepensioneerd arts uit de staat New- York en gepassioneerd visser op "Bluefin" Zoals vorige malen verliep de organisatie perfect! En waren wij in top verwachting om de 6 dagen vissen aan te vatten. Onze boot was de "Miss Panama" met Captain Mr. DAGOBERTO.
1e dag: zondag 28 januari
Om 06:15 verlaten we de haven om na 45 min. varen op het rif aan te komen om Bonito’s te vangen, wat niet zo eenvoudig verloopt, want we hebben één uur nodig om zes mooi levende stuks te hebben. De captain zoekt daarna een verder gelegen visgrond op waar we om 08:45 uur met het trollen aanvangen , met 3 lijnen , levende bonito’s, allen getuigd op Tiagra 50 reels. Zwaarder dan 50 lbs. wordt hier niet gevist. En alles is TAG & RELEASE !!
Om 12:30 gebeurt het dan: STRIKE: BLACK MARLIN ! De vis springt meerdere keren, duikt dan diep, komt weer boven voor een nieuw luchtballet, en dit enkele malen na een ! Fantastisch !! Na een half uur is de vis langszij, wordt getagt en released !! Geschat op 600 lbs. Verder werden die dag nog 4 mahi-mahi gevangen, 20 tot 35 lbs, en misten we een zeilvis. Het weer was vrij ruw, wind tot 25 kn., en golven met behoorlijke schuimkoppen, wolkeloos !
2e dag: maandag 29 januari
Ongeveer hetzelfde scenario qua weer, voorbereiding, etc.. En om 12:15 u terug strike: BLUE MARLIN . No 2 !! 450 lbs. geschat ! Verder vingen we nog een zeilvis plus een 4tal kleinere mahi-mahi’s !
3e dag: dinsdag 30 januari
Na een lichte ochtend bewolking blijft het terug zonnig met behoorlijk wind en vrij onrustige golven. Wij vangen bonito’s en enkele vrij grote rainbow-runners; die onmiddellijk opgetuigd worden. Om 10:45 uur is het opnieuw raak ! BLACK MARLIN. No 3 !! 400 lbs. Terug een schitterend ballet van sprongen en wilde rushes ! Fantastisch ! Verder hadden we ook nog een 35 lbs. Cubera Snapper, een kleinere mullet- snapper, en de gewone mahi-mahi’s ( voor de "catch of the day" avondschotel)
4e dag: woensdag 31 januari
In de morgen was de zee ietsjes kalmer, en het aasvis vangen verliep sneller. En dan, om 08:20 uur: Double strike !! Op de eerste lijn breekt de draad , waarschijnlijk door het schuren over het zwaard. Op de tweede lijn lost de vis eerst, maar komt dan in een boog terug voor een nieuwe aanbeet, en dat op enkele meter achter de boot. Aanslaan, en … hij hangt ! BLACK MARLIN No 4 !! Na méér dan één uur drillen, met sprongen, rushes, dieptegang houdt de weerstand plots op… en wordt de kop alléén bovengehaald !!! Haai-en !!! Een zeer uitzonderlijke gebeurtenis in deze Lodge. Later op de dag vingen we nog een mooi vechtende zeilvis
5e dag: donderdag 1 Februari
Volle maan! De weersomstandigheden zijn anders: volop zon; minder wind; vlakke zee. Het werd een extra kalme dag met slechts 1 zeilvis. Ook op de andere boten was het kalm, met slechts 2 marlijnen in totaal.
6e dag: vrijdag 2 februari
Het weer is terug veranderd met méér wind en hobbelige tot woelige zee. Op onze boot was het de ganse dag, buiten enkele mahi’s, kalm. Doch op andere boten werden verschillende hook-up’s gemeld.
Besluit:
De flauwste dag was de dag van volle maan; doch dit was ook de énige dag dat de zee rustig was !Ik laat de conclusie over aan de ervaring van de lezers. Ook nog deze bemerking: op de beste dagen verliep het vangen van de aasvis het moeilijkst !
De hierbij gevoegde foto’s spreken voor zichzelf !
Woensdag 15 Maart 2006
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
PANAMA
Vissen in de TROPICAL STAR LODGE is ongetwijfeld een unieke ervaring! En dat niet alleen wegens de faam die deze Lodge opgebouwd heeft met meer dan 200 IGFA records.
Allereerst is er de perfekte organisatie , beginnende met een VIP opvang op het vliegveld; de begeleiding naar hotel en luchthaven ; de vlucht naar PINAS BAY ( met DE HAVLLAND Twin Otter’s – op zich reeds een ervaring ) ; de opvang in de Lodge, etc.
De ligging van de Lodge is uniek, geïsoleerd in het DARIEN reservaat, op honderd en meer kilometers van enig stadje en alleen via zee of lucht te bereiken. De bungalows liggen in een tuin die rechtstreeks aansluit bij het ongerepte oerwoud .Je ziet er massa’s bontgekleurde vogels , prachtige vlinders ( o.a. de blauwe BOCHCO ) , vuurvliegjes en dies méér.
De 10 of méér identieke boten , BERTRAM 37 , beschikken ook alle over dezelfde vis-uitrusting; nl. 30 en 50 lbs. hengels , ook voor de zwaarste marlijnen. Alle billfish is zonder meer ”tag en release”. De dagen beginnen met de wekoproep om 05:30uur, ontbijt om 06:00uur en afvaart om 06:30uur.
Alle boten komen binnen rond 16u. en dan worden de ervaringen uitgewisseld, aan de rand van het zwembad bij een margarita en sashimi’s van de gevangen tonijn.
Het team bestond uit Jaap MIJDERWIJK uit Vaassen/Ndl en Gilbert LAMPENS uit Marke B. De eerste job bij het uitvaren is aasvis vangen, voornamelijk bonito’s. Meestal verloopt dit vlot, maar somwijlen is het zoeken om een schooltje te vinden.
Ons verblijf kende twee duidelijk verschillende periodes: 3 dagen met zeer behoorlijke vangsten, en 3 flauwe dagen daar de Noorderwind het warme water Zuidwaarts gestuwd had.
De eerste dag werden 4 zwarte marlijnen gevangen en op onze boot vingen we een 110 lbs. zware geelvintonijn na 1u15min. strijd , plus een aantal dorado’s in de 15/20 lbs. klasse! De tweede dag hadden wij 5 zeilvissen, 80 à 90 lbs. Verder werden 5 marlijnen gevangen waaronder eentje van 6OO lbs.
De volgende dag werd besloten langsheen de rotsen te vissen, op snappers en groupers; dit ook met levend aas , op diepte’s van 30 tot 60 ft. met de down-rigger. De vele aanbeten noodzaakten ons meerdere malen opnieuw bonito’s te vangen die levend dienden bewaard te worden. Finaal landen we drie Cubera snappers, waarvan de grootste 36,6 lbs. woog (een nieuw Belgisch record ); alsmede 3 amberjack’s waarvan eentje van 37,3 lbs. Toch wel de moeite.
De laatste dagen waren zoals reeds vermeld troosteloos. Alleen noemenswaardig: een drietal zwarte marlijnen. Gevangen 30 of meer km. zuidwaarts waar het water terug blauw was.
Terugkeren doen we !