Kroatië

Kroatië – Jezera  
 

Doelstelling:

 speedjiggen op tonijn en amberjack  

                      21-24/07/2012
                                                                                  Door : Bart van Hoey
Dag 1    
           Vertrek om 8u ’s morgens uit de haven van Jezera. Achter een boottocht van 1u30 minuten met een snelheid van 20 knopen vaarden we voorbij de eilanden en komen we op de open Adriatische Zee, bij een diepte van om en bij de 100 meter met een zand – grind bodem. De lijnen worden in paraatheid gebracht. Een gewone stevige stok met een stella 20000 op waaronder ook mijn eigen stella met 80 ponds lijn. Deze worden beaasd met een enkele sardien aan de haak en worden over boord geworpen. Dit zijn de vrije lijnen die op ongeveer 20 meter en 15 meter naast de boot op een willekeurige diepte rondfladderen naargelang de snelheid van de drift. De zak met rubi dubi wordt overboord gehangen en de schipper begint direct stukjes makreel en sardientjes overboord te gooien. Dit gebeurt stroomopwaarts met kleine hoeveelheden, telkens 3 à 4 stukjes per keer maar wel met een gelijke tussentijd. Als de ene verdwenen zijn, gingen de andere in het water.
Ondertussen probeerden we wat te speedjiggen want met deze methode weet je maar nooit. Na een paar uurtjes actief bezig te zijn hielden we het voor bekeken. We waren juist de hengels aan het wegzetten toen uit het niets mijn hengel diep doorbuigt en de stella krijst. Minstens 80 meter lijn verdwijnt van de spoel. Ik maak direct contact met de vis, de slip wordt vaster gezet, stok wordt in de butpad geplaatst en het gevecht begint. Na 20 minuten heb ik de eerste 30 meter lijn gewonnen maar deze kon zeer snel weer verdwijnen. Wel handig als je met een multi color lijn vist, dan weet je altijd waar de vis zich bevindt. Na 30 minuten zien we eerste schim van de vis waarna het zeker nog 10 minuten duurde voor de vis aan de oppervlakte kwam en deze kon gegaft worden. Mooie vangst na 40 minuten sport en een blauwe vin tonijn van 30 kilo.  



Dag 2 en 3
                   Over deze dagen kan ik vrij kort zijn. Geen enkel spoor van springende tonijnen of ander leven van vogels die duiken kan worden waargenomen. Buiten op het einde van de dag een kleine pijlstaartrog. Normaal gingen we stoppen na 3 dagen vissen maar we gingen kijken om nog een extra dag te boeken. Maar de volgende 2 dagen was dit onmogelijk aangezien er een zware storm voorbij raasde.
 
Dag 4
              Dit was de eerst dag na de storm. Ik had zo een speciaal voorgevoel over die dag. Door samenhang van verschillende factoren had ik zin om toch nog eens te proberen. Het zeewater is flink door elkaar geklutst zodat waarschijnlijk de temperatuur zou gedaald zijn en later bleek dit ook waar te zijn met een verschil van 2°C op de dieptemeter. De vis heeft 2 dagen meer stroming gekend waardoor ze ook meer energie zijn verloren en meer honger zullen hebben dan de hete dagen voor de storm. Dus besloten we om de schipper op  te zoeken met de hoop dat de boot nog vrij was. Na een half uurtje zoeken hadden we hem gevonden en vroegen hem of hij wou uitvaren. Dit vond hij een zeer goed idee en het bleek geen enkel probleem te zijn. Hij moest enkel nog de boot voorbereiden en dat zou zeker nog een uurtje duren en dus spraken we af om 9u30 aan de boot. Dit was een zeer goede beslissing. We waren nog geen 2 uur aan het driften en mijn Kaibutsu stond weer gelijk krom. Mijn stella krijste het weer uit en de spoel werd bijna leeggetrokken waardoor we eerst dachten dat dit wel eens een haai van formaat zou kunnen zijn. Want tonijnen duiken elke keer naar de diepte en deze vis bleef aan de oppervlakte lijn nemen. Eénmaal dichter tegen de boot begon de vis toch plots een duik te nemen en waren we overtuigd dat het terug een tonijn was. Het eerste half uur vloog voorbij en de tonijn groeide in onze gedachten. 30 kg, nadien 40 kg. Na een uur drillen zagen we de eerste schim uit de diepte omhoog komen en werd de vis nog groter dan gedacht. Zou hij misschien wel 50 of 60 kg kunnen zijn? Na telkens op ongeveer 10 meter diepte te komen vertrok de vis telkens naar de diepte met tientallen meters lijn. Dit bleef maar duren. Na enkele mislukte pogingen om de vis tegen te houden schoot de stok door de druk telkens weer uit mijn butpad wat geen prettige ervaring is. Deze zal vermoedelijk een zwier krijgen en vervangen worden door een beter model van zodra ik terug thuis ben. De schipper deed mij een butpad van hem aan. De stok werd er weer ingestoken en de dril kon verder gaan. Wat mij door de makkelijkere positie een nieuwe adem gaf en makkelijke kon drillen. Na 1u30 kwam de vis eindelijk boven water. 60 kg roept de schipper! Hij pakt de leader vast en probeert de vis naast de boot te houden en te gaffen. Maar na een duikpoging van de vis ging deze er van door en brak de leader. Gevangen en vrijgelaten, zei de schipper. Hier waren wij zeker niet boos om want nu kan deze vis groter worden en voor nageslacht zorgen voor de volgende generatie. Uitgeput na de dril werd er besloten om toch nog verder te vissen maar dan nu met zwaar materiaal. Terugvaren was toen geen goed idee, want de buien op de terugweg waren iets te zwaar. Wij brachten de 80 ponds lijn in gereedheid en vaarden terug naar onze stek.
Bij aankomst lagen er al 3 andere boten. Het gerucht van die 60 kg was verspreid! Deze boten lagen elk een vis te drillen, sommigen hadden al enkelen aan boord. De lijnen hangen nog niet lang in het water als er weer één vertrok. Ik sprong in de vechtstoel en begon de vis opnieuw te drillen, maar dan nu met zwaar materiaal wat wel heel wat makkelijker ging. Na een tiental minuten lag er een blauwe vin tonijn van 30 kg in de boot. Maar mijn voorkeur gaat wel uit naar mijn Kaibutsu en mijn stella voor meer sport, spektakel en plezier. Tonijnvissen is echt wel topsport. Men kan hem niet achterna varen. De schipper spreekt enkel Duits en dat is natuurlijk een klein nadeel om met elkaar te communiceren. Als je traag spreekt kan je meestal wel de link leggen. Het materiaal op de boot is allemaal van topkwaliteit.
De schipper is uiterst bekwaam en kent het vissen op deze vissoort als geen ander. Hij is altijd bezig met chummen en houdt de waterlijn voortdurend in het oog, controleert regelmatig zijn dieptemeter met fishfinder op enige activiteit onder de boot en legt mij het tekenbeeld ervan uit als ze beginnen te jagen en dit is zeer goed te zien door schuine lijntjes die op en neer gaan. De blauwe vin tonijn is hier meestal het hele jaar te vangen, maar heeft een piek van juli t.e.m. oktober. In de maanden december t.e.m. april is het beste om te speedjiggen op amberjack en dentex. Dit gaan wij waarschijnlijk ook wel een kans geven. Er zijn deze winter amberjacks gevangen van meer dan 50 kg.
De boeking is gebeurd via Tight Lines en was tot in de puntjes geregeld met veel dank aan Bert Goeree om deze reis toch nog in orde te krijgen in minder dan een week tijd in het hoogseizoen. Hiermee heb ik nu mijn record gevestigd van 60 kg blauwvin tonijn op een Kaibutsu, gecombineerd met stella 20000 en een 80 ponds lijn
.


Tonijn van 30 kg: http://www.youtube.com/watch?v=02l-6UHXQ2M

Tonijn van 60 kg: http://www.youtube.com/watch?v=02l-6UHXQ2M

                            
en http://www.youtube.com/watch?v=WSXeXaTtvOU